SARİYERGAZETESİ.COM – KÖŞE YAZISI – YASEMİN CEBECİ
Toplum olarak, bayramların adına yakışır halde yaşandığı o çocukluk yıllarına geri dönüp bakarken içimizde bir şeyler sızlamıyor değil… Çok klasik olacak belki evet ama “Nerede o eski bayramlar.” Çocukluk hevesiyle ailemizin aldığı o cici elbiselerle ayakkabıları bayram sabahında giymek için uyuyamadan sabah ettiğimiz “çocukça” günlerden şimdi kendi “çocuklarımızı” büyüttüğümüz bugünlere; teknoloji, çağ, nesil kısacası her şey değişti. Mutluluk kavramı bile hepimiz için adeta değişti.
Neden bizler bir bayram sabahı ailece bir araya gelmek yerine çalışmaktan sıkılıp tatile gitme planları yapar olduk. Eğer çalışıp para kazanabildiğimiz bir işimiz varsa ve evde de tencerede bir aş kaynıyorsa, çalışmaktan sıkılıp bayramları tatil programına çevirmek bizi bekleyen büyüklerimize yaptığımız en büyük haksızlık değil mi? İşten sıkılırken işsizin halini, bayramda tatil yapmak isterken özlemle bekleyen büyüklerimizin halini hiç düşündük mü?
Paylaştıkça çoğalan mutluluklar ve azalan üzüntüler insan olabilmenin en güzel değerleridir. Ramazan ayı boyunca
tutulan oruçlarda da aç olan insanların halini anlamaya çalıştık.
Ramazan Bayramı sevinciyle geleceğe umutlandığımız şu günlerde herkese gönlünce geçireceği bir bayram diliyorum.