AK Parti Sarıyer’i neden kaybetti? İşte o nedenler;

Genel Yayın Yönetmenimiz Bekir Batu, AK Parti’nin seçimi neden kaybettiğini yorumladı. AK Parti’nin ve Sedat Özsoy’un Sarıyer’de belediyeyi kazanacağını düşünmek, sokağın nabzını anlayamayanların başından beri düştüğü tipik bir yanılgıdan ibaretti. Dünden itibaren AK Parti içinde yaşanan hayal kırıklığının büyüklüğüne bakılırsa, partinin Sarıyer’de sokaktan ne kadar kopuk olduğunu hep birlikte bir kez daha görmüş olduk…

Peki AK Parti ve Sedat Özsoy Sarıyer’i bir kez daha neden kaybetti, 25 bin farklık hezimet nasıl yaşandı? İşte ana nedenleri;

1- AK Parti’nin Sarıyer’deki başarısızlığının en büyük nedeni mevcut İlçe Başkanı Hüseyin Özdemir ve onun her hatasını sahiplenen, koruyan kollayan hemşerisi Genel Başkan Yardımcısı Ekrem Erdem’dir… İkili arasındaki hemşericilik ve abi kardeşlik boyutu o denli ileri gitmişti ki Özdemir, bu müthiş referansı hep kendi hatalarını örtmek için kullandı, kendisini bu sayede Sarıyer’de hesap sorulamaz hale getirdi. Öyle ki Ekrem Abi’nin sayesinde İl Başkanlığı’nın bile kendisine karışamadığı, hatalarını sorgulayamadığı bir kişi olarak sivrildi. Adı konulmaz bir dokunulmaz zırhına büründü ve bu zırhı partisi için değil kendi siyasi ve ticari geleceği için kullandı. Adeta siyasi özerklik ilan etti, Sarıyer’i, İl Başkanlığı’nın bile söz geçiremediği tek ilçe haline getirdi. Her ne kadar resmiyette kendi üzerine dikkat çekici bir serveti bulunmasa da onun, belediyelerden ve 3. şahıslar üzerinden aldığı trilyonluk ihaleler sayesinde müthiş bir zenginliğe sahip olduğu ilçede herkesin dilindeydi. Bu yüzden parti içinde saygınlığı, güvenirliği, dava adamlığı ve aldığı kararları hep tartışılır hale geldi. Onun, Sedat Özsoy’un adaylığına “kontrol edilebilir ve yönetilebilir” bir aday özlemiyle destek verdiği herkesin malumuydu. Kısaca Ekrem Abi ile Özdemir’in aldıkları kişisel kararlar, partinin genel menfaati için alınmış kararlarmış gibi teşkilata dayatılmak istendi. Sarıyer; sokağın ve teşkilatın görüşü sorulmadan abi-kardeş mantığıyla yönetilmeye çalışıldı. İkili arasında bugüne kadar alınan hatalı kararları denetleyen yada hesap soran hiç kimse olmadı, olamadı. Çünkü Ekrem Abi sadece 1 numaraya hesap verebiliyordu.

2- Sedat Özsoy; aday olarak hatalı bir tercihti. Başbakan’a ve parti üst yönetimine yanlış ve eksik bilgilerle tanıtıldı. Topbaş’ın da referans olması son anda Başbakan’ın hatalı tercih yapmasına ve yanlış aday seçmesine neden oldu. Bugüne kadar 2 kez (şimdi 3 oldu) seçim kaybetmiş ve 4 parti değiştirmiş bir kişi, besleme gazetenin sipariş haberleriyle “efsane başkan” diye lanse edilerek tepe yönetimine pazarlandı. Aklı selim hiç kimse “Bu nasıl efsane ki peş peşe 2 kez seçim kaybetmiş. Efsanelik ancak uzun yıllar hizmet eden ve kalıcı eserler bırakan kişilere yakışır. Madem halk onu o kadar çok seviyordu neden her seçimde tekrar onu seçmedi” diye sormadı, soramadı. Parti içindeki bazı çıkarcılar ve yalakalar Özsoy’u “Şükrü Genç ondan çok korkuyor, bu yüzden onun hakkında yalan yanlış haberler yaptırıyor” diyerek müthiş bir PR çalışmasıyla siyaseten pazarladı ve neredeyse herkesi de buna inandırdı. Oysa Şükrü Genç, aynı Sedat Özsoy’u bir önceki seçimde 30 bin farkla yenmişti, dolayısıyla hiç kimse çıkıp da “Öyleyse o zaman asıl Sedat Özsoy, Şükrü Genç’ten çekinmeli” diye sormayı akıl edemedi…

Sonuç itibariyle Sedat Özsoy, Sarıyer’de bazı çevreler tarafından gerçekten sevilen ve belli bir oy potansiyeli olan bir adaydı, ancak Özsoy’un getireceği oyları hesaplayanlar onun partiden götüreceği oyları hiç mi hiç dikkate almadılar. Örneğin, en basitinden MHP tabanının Özsoy’a kesinlikle oy vermeyeceğini göremediler. Göstermelik transferlerle “MHP, Sarıyer’de bizi destekliyor” havası yaratılmaya çalışıldı. Ancak bu sadece Ankara’yı kandırmaya yönelik tipik senaryolardan biriydi ve beklendiği üzere sokağa yansıyan pozitif bir durum olmadı, aksine bu taktik MHP tabanını Şükrü Genç’e daha da yaklaştırdı. Bu arada siyasette çok tanınmak bazen dezavantaja dönüşebilir, kimi zaman hiç tanınmamak yepyeni bir sayfa anlamına gelebilir. İşte Selami Uzun ismi Sarıyer’de bu yüzden çok büyük bir şanstı, ancak AK Parti onu Sarıyer uzantılı basit ayak oyunlarına kurban etti. Uzun da Sarıyer’i kazanamayabilirdi ancak hiç değilse Sarıyer’de böylesi utanç verici bir hezimet tablosunun yaşanmasına izin vermezdi. Üstelik Sarıyer Belediye Meclisi’ne çıtası çok daha yüksek isimlerin girebilmesi sağlanarak Sarıyer’e önemli bir katkı sağlanmış olurdu. “Sarıyer’e uzun uzuuuun baktı” diye haber yaptırdıkları Uzun’u Sarıyer siyasetinde şarampole yuvarlayanlar, gittikleri yolun uçurum olduklarını ancak 30 Mart gecesi anlayabildiler… Aynı şekilde bir Şems Çakıroğlu ismi de heba edilmemeliydi…

3- AK Parti’nin meclis üyesi listesi bir iktidar partisinin listesine yakışmayacak kadar çıtası düşük isimlerden oluştu. İçlerindeki kaliteli isimler azınlıkta kaldı ve toplumda listeye karşı genel olarak “olumsuz” bir intiba uyandırdı. Hüseyin Özdemir ve ekibinin listeyi daha güçlü göstermek için yapmadıkları cinlik kalmamasına rağmen bu algı değiştirilemedi. Listedeki ilkokul mezunlarının lise, liselilerin de üniversiteli gibi gösterilmeye çalışılması ise tam bir komediden ibaretti. Öyle ki serbest meslek sahipleri, tek tuşla işletmeci ve esnaf oluvermişti. Bu yüzden liste, parti içinde ve dışında hep tartışma konusu oldu. AK Partililer, “En azından CHP listesinden iyiyiz” diyerek kendilerini teselli etmeye çalıştılar. Evet CHP’nin de listesi kötü sayılırdı ancak bu durum, AKP’nin ayıbını örtmesine yetmiyordu. Bu arada listeye alınmayan deneyimli meclis üyeleri ve çok sayıda etkili isim bu süreçte partiye hep oy kaybettirdi.

4- AKP İlçe Başkanı Hüseyin Özdemir ve onun gölgesindeki bazı isimler, malum yandaş gazetenin yalan yanlış haberleriyle masa başında ilçedeki siyasi dengeyi kendi lehlerine çevireceklerini sandılar. Öylesi aleni konularda bile yalan haberler yapıldı ki, resmen “Sarıyer halkının aklıyla dalga geçilmeye, alay edilmeye” çalışıldı. Haberler o denli çarpıtıldı ki “Normal bir ticari belge bile, sanki yolsuzluğun belgesiymiş” gibi gösterilmeye, Şükrü Genç’e nasıl iftira atarız diye kullanılmaya çalışıldı. Yalan haberler ve Şükrü Genç’e yönelik tüm bel altı haberleri, AKP’nin beklediğinin aksine CHP’ye yaradı. Tüm bu haberler Şükrü Genç’in halk tarafından sevilmesini önleyemedi, aksine halktan karşılık bulamadı. Sarıyer halkının, Şükrü Genç’e olan sevgisini hafife alanlar, bu gönül bağını yalan haberlerle koparmayı başaramadılar. Şükrü Genç’in halkçılığının bu denli oya dönüşeceğini hiç  mi hiç hesaba katmadılar, üstelik onun bu yönünü kimi zaman alay konusu yaptılar.

5- AKP Sarıyer’de, her sıkıştığında rakip parti CHP’nin içerisini karıştırmaya çalıştı, zaman zaman kendisine oksijen alanı yaratmayı başardı. Bunu hem malum yerel gazetenin yalan haberleriyle hem de parti içindeki siyasi hainleri kullanarak gerçekleştirmek istedi. Bu süreçte fiilen AKP’ye çalıştığı bilinen Erol Aydın ve ekibine çok fazla bel bağlandı. Erol Aydın ve ekibinin CHP’yi ciddi oranda böleceğine inandılar ve kendilerinin yapmaları gereken muhalefeti onlara yüklediler. Erol Aydın’ın ekibi de AKP’lilere mahcup olmamak için canla başla çalıştı, gerek sosyal medyada gerekse sahada Şükrü Genç’e oy yok diyerek çaktırmadan Sedat Özsoy’a oy istediler. Seçimden bir önceki gece ve seçim günü sosyal medya üzerinden “Şükrü Genç’e oy yok” fotoşoplarıyla halkı CHP’ye karşı kışkırtmaya kalkıştılar. Bu arada malum gazeteye yaptırılan sipariş röportajlar ve uyduruk suç duyurusu haberleri AKP’lileri boş yere umutlandırdı. AK Parti, sokakta çözüm odaklı projeler üretip halkın güvenini ve oylarını kazanacağına, işin kolayına kaçıp CHP içindeki muhaliflere olduğundan çok daha fazla umut bağladı. Neticede muhaliflerin de etkisi bir yere kadardı. Sarıyer’de çok saygın bir konumdayken hatalı siyasi tavırlarıyla kendisini çıkmaz sokağa götüren Erol Aydın’ın desteği de AKP’yi kurtarmaya yetmedi. Erol Aydın’ın, Şükrü Genç’e karşı olan önlenemez rekabet hırsı onun hep hata yapmasına neden oldu.

6- Hüseyin Özdemir ve ekibi, hiçbir seçimden ders almadı, alma gereği bile duymadı, üstelik ona seçim hezimetlerinin hesabını adam gibi soran da hiç olmadı. Böylece aynı hataları devam ettirmesine göz yumuldu, adeta yol verildi. Kaybettikleri her seçimde sorumluluğu başkalarına attılar, hayali senaryolarla sürekli faturanın başkalarına kesilmesini sağladılar. Öyle ki Sarıyer’de, kendilerinin neden oldukları krizlerden kurtulmak için bile sorumluluğu çoğu zaman Sarıyer Gazetesi’ne (Bekir Batu’ya), çoğu zaman da parti içindeki rakiplerine attılar. Öyle ki Özdemir, İstinye’de kira rantı iddiaları yüzünden ulu orta dövülmesinden sonra, ortada hiçbir somut delil yokken gazetemizi azmettirici diye savcılığa şikayet edecek kadar partisini ve partililerini komik duruma düşürmeyi bile göze aldı. Tüm teşkilatı da bu rezilliğe ve komediye ortak etti, savcılığın takipsizlik kararıyla tüm Sarıyer’e mahcup oldular.

Hemen belirtelim Özdemir ve yakın ekibi her kriz ortamından bile kazançlı çıkmayı, krizi avantaja çevirmeyi bildiler. Ankara’da başta Ekrem Abi olmak üzere herkesi kendilerine inandırmayı başardılar. Zaten onlar da Sarıyer’deki krizlerin gerçek nedenini hiçbir zaman araştırma ve ders çıkarma gereği duymadılar. Çoğu zaman zaten olayların baş sorumlusu olan İlçe Başkanı Hüseyin Özdemir’e inanmakla yetindiler. Böylece iktidar partisi olduklarını unuttular, Ak Parti’yi hemşeri ve abi kardeş partisine çevirdiler. 2009 yerel seçimlerinde AKP’nin kaybetmesine neden olan nedenlerin aynısının 30 Mart’ta da oluşmasına zemin hazırladılar. Asıl revizyon yapılması gereken İlçe Başkanı olması gerekirken hatayı hep başka isimlerde, ilçe yöneticilerinde aradılar. 2009 seçimleri öncesinde Sarıyer Gazetesi’nde yazdığımız “AKP’liler Sarıyer’de Uhud Savaşı’ndaki okçular gibi hareket ediyor, zafer kazanılmadan ganimet bölüşmeye başladılar, seçimi kaybedecekler” şeklinde uyarıcı yazımızı bile dikkate almadılar. Bu seçimden bir gün önce 29 Mart gecesi “Yarın ki seçimin galibi CHP olacak ve 25 bin oy farkıyla seçimi alacak” şeklinde mesajımızı da tebessümle okudular, altına alaycı yorumlar yazdılar. “Pazartesi mesaiye devam” haberlerimizi de hafife aldılar. Sarıyer Gazetesinin haberlerini ve gücünü bir kez daha hafife alarak Sarıyer’i yine yeniden kaybetmeyi göze aldılar. “Bilgi, kullanılmamasının intikamını bir gün mutlaka alır” atasözünün ne denli doğru olduğunu bir kez daha gösterdiler…

Sonuç itibariyle yazacak çok ama çok şey var. Ancak ne yazık ki AK Parti Sarıyer’de kendi sonunu bizzat kendi eliyle hazırladı, bu yüzden kendi düşen ağlamaz,… Haaa bu arada İlçe Başkanı Hüseyin Özdemir hiçbir zaman kaybetmedi, hep kazandı hep kazançlı çıktı, kaybeden sadece AK Parti ve AK Parti’ye gönül veren temiz dava insanları kaldı. Bu saatten sonra kendisine ne tür bir ceza kesilir, yoksa gönderilip tekrar mı getirilir bilinmez ama, Sarıyer artık; Kadıköy, Beşiktaş, Bakırköy’le aynı ligte yerini dünden itibaren almış bulunuyor… Bu arada CHP, AKP’nin kalesi olarak bilinen ilçeleri yeni Hüseyin Özdemir’lere ihtiyaç duymadan alabilmeyi başaracak politikalar üretmeye ağır vermeli…

Neyse daha fazla lafa gerek yok, belki bundan sonra AK Parti Sarıyer yöneticileri “Bir musibet bin nasihatten iyidir” sözünü unutmazlar… 2019’a daha çok var o zamana kadar bakalım kim öle kim kala…